Peelgoden is voorbij. De afgelopen weken is iedereen bezig geweest met opruimen, afwerken en weer in zijn/haar normale ritme te komen. Toch kunnen we over een tijdje nog vaker genieten van dit mooie stuk. Er zijn DVD opnames gemaakt. Alle spelers krijgen nog bericht zodra deze klaar is, maar ook andere mensen kunnen straks aan deze DVD komen.

De DVD gaat € 10,= kosten en het is natuurlijk een leuk sinterklaas of kerstcadeau. U kunt deze DVD bestellen, door een email te sturen aan info@setovera.nl of telefonisch 06-13355353 (Marjo Dorssers).

Vanavond hebben we met alle spelers, decor, grime enz. de nabespreking. Karen zal op haar manier vertellen hoe zij de uitvoeringen heeft gezien en beleefd. We beginnen om 20.00 uur in de Wingerd.

Tot vanavond.

Het is nu maandagavond 14 oktober. Waar gisteren nog een theatervoorstelling op aanvangen stond, rest nog een bijna lege manege.

• 8 voorstellingen zijn er geweest van Peelgoden.
• 8 avonden waar wij met heel veel plezier terug gingen in de tijd naar 1903, naar de ruige peel.
• 8 avonden waarop een hele groep vrijwilligers met heel veel plezier u als publiek voorzagen van een kop koffie of een ander drankje.
• 8 avonden waarop om half 8 de tribune open ging en deze snel gevuld werd met een enthousiast publiek.
• 8 avonden met een daverend applaus.
• 8 avonden met heel veel complimenten achteraf in de foyer.
• 8 avonden waar wij heel lang naar uit hebben gekeken.
• 8 avonden waarnaar wij als spelers, figuranten, regisseur en iedereen die hieraan meegewerkt heeft met heel veel genoegen terug zullen kijken.

Nu moeten wij weer terug naar ons normale leven, ons werk en onze gezinnen.

• Niet meer haasten om op tijd in de manege te zijn, want de grimeurs wachten.
• Geen ritjes meer naar de Mac Donalds om toch een warme hap binnen te krijgen.
• Geen microfoontjes meer op te plakken.
• Geen pruiken meer opgezet.
• Geen vragen van hoeveel bezoekers komen er vanavond.
• Geen vlaai meer, verzorgt door winkelier Koelle.
• Geen appeltje stelen op de markt.
• Geen peptalk meer van Karen voordat we beginnen met spelen.

Over een aantal weken zullen we weer beginnen met de repetities van een nieuw stuk wat in november 2014 in de Wingerd op de bühne gebracht zal worden. Nu voor iedereen een woensdag rust. Volgende week woensdag is het de bedoeling dat iedereen de geleende kleding en attributen weer teruggeeft aan de rechtmatige eigenaar. De rest van de avond zullen we gebruiken om lekker bij te kletsen.

Recensie docudrama Peelgoden

3-10-2013 door: Redactie Hallo

Manage D’n Umswing op het evenemententerrein in Kronenberg is het decor van het jubileumstuk Peelgoden van toneelvereniging Setovera uit Sevenum. Op een plek in het buitengebied waar normaliter kou en wind de overhand zouden hebben, slaagt de jubilerende toneelvereniging erin om een warme en professionele docudrama op poten te zetten.

Bij binnenkomst is het publiek vergeten waar zij is: een warm ontvangst, een aangename temperatuur en de hartelijkheid van de vele vrijwilligers doen daar een schepje bovenop. In het midden van de manage staat een grote tribune met minder plezierige klapstoeltjes met uitzicht op een mooi decor. In één oogopslag krijgt het publiek een kijkje in de Peel anno 1903. Het biedt een duidelijk contrast tussen arm en rijk, met aan de ene kant de steenrijke directeur Kemperman van de turfstrooiselfabriek. Een machtige man, die zichzelf God van de Peel waant. Deze egocentrische rol van fabrieksdirecteur wordt knap neergezet door Frans Keijsers, waar het publiek al snel een hekel aan krijgt. Zeker als hij zijn lieve dienstmeid Elske, zeer geloofwaardig gespeeld door Mieke Verhaegh, het hof probeert te maken en Kemperman er stellig van overtuigd is dat zij wel degelijk ook gevoelens voor hem heeft. Hoewel de directeur geen tegenspraak duldt, weten zijn vrouw Clara Kemperman (Truus Lenssen) en wasvrouw Martha Bessem (Jeanette van de Goor) het hem toch knap lastig te maken.

Aan de andere kant zie je het gezin van peelwerkers Driek en Stien Vreren, die geen cent te makken hebben. Hun zoon Naad, gespeeld door Erik Snel, die 25 jaar bij Setovera is, heeft een studie gevolgd, maar kan geen werk vinden als schoolmeester. Noodgedwongen gaat hij met zijn vader turfsteken in de Peel, met onder zijn arm een kan slappe thee en in plaats van spek alleen maar vet op de boterham. Het gezin bestaat verder uit dochter Gritje, gespeeld door Belinda Verstegen, die werk vindt als hoedenmaakster, maar van een zeer koude kermis terugkomt. Ook vader Driek, gespeeld door Marc Vervoort, blijft niets bespaard. Hij wordt geteisterd door een versleten pijnlijke rug, die hij met dure jenever probeert te verzachten. Zijn vrouw Stien is een lieve vrouw en ondanks alle ellende voel je de warmte van het gezin. Deze rol wordt door Yvonne Janssen heel goed neergezet.

Tussen deze twee uitersten, waar de voertaal dialect uit verschillende Noord-Limburgse kernen is, staat de kerk. De pastoor, gespeeld door Cees Takken, tiert en vloekt in onvervalst algemeen beschaafd Nederlands over normen en waarden. Hij spreekt arm en rijk aan op hun gedrag, waar overigens de kerk haar voordeel uit haalt.

Peelgoden is een mooi stuk met zeer aangrijpende scenes, die handelen over het leven in de Peel. Je voelt door enkele goede acteerprestaties de pijn van mensen die weinig geld hebben en het misbruik van macht. Vooral de tirannie van fabrieksdirecteur Kemperman is een sterk staaltje acteerwerk. De macht stijgt hem naar zijn hoofd en dat wordt uiteindelijk door niemand gepikt. Het decor is prachtig, tot in detail uitgewerkt. Regisseuse Karen Buwalda heeft in het ruim twee uur durende stuk, geschreven door Louis Boonen, een mooi drama weergegeven over het dagelijks leven in de Peel anno 1903. Niet alleen dankzij haar, maar vooral door de inzet van acteurs, rekwisiteurs, technici en vrijwilligers ziet het publiek de professionaliteit en grootse aanpak van een amateurvereniging.

De première van Peelgoden was op zaterdag 28 september en daarna volgen nog acht voorstellingen. Voor meer informatie, kijk op www.setovera.nl

Setovera speelt Peelgoden.

Setovera had afgelopen zaterdag de première van Peelgoden. Op 19 januari 2011 werd door de ledenvergadering besloten dat we weer een grote productie gingen doen. De eerste commissie werd toen opgestart. En nu 32 maanden later is het dan eindelijk zover. Rond 19.00 uur begint het eerste publiek binnen te komen in de foyer die weer helemaal in stijl is aangekleed. Boven in het grimelokaal en in de spelerskantine was de spanning duidelijk voelbaar. Zou het allemaal goed gaan. Zou het publiek reageren zoals wij gehoopt hadden. Na een peptalk van Karen kon het dan eindelijk beginnen. De lampen gaan uit in de zaal. De stem van voorzitter Marcel die het welkomstwoord doet en dan…..

Op het toneel beginnen de klokken te luiden en de toneellampen gaan aan.

De rest zal ik nog niet vertellen, want velen van u zullen nog naar een van de voorstellingen komen.

Na afloop van deze prachtige première werden er 2 van onze leden in het zonnetje gezet. Frans Slaats en Erik Snel waren 25 jaar lid van onze toneelvereniging. Zij zijn beide op veel fronten actief geweest in die 25 jaar. Beide hebben ze bestuurstaken gehad. Frans was jarenlang aanspreekpunt voor het decor. Erik zit op dit moment in het bestuur en is hier aanspreekpunt Setokids. In de afgelopen 25 jaar hebben zij beiden in veel stukken meegespeeld. Hiervoor ontvingen ze uit handen van Ine Timmers (voormalig voorzitter LFA) het zilveren insigne en een oorkonde.

Na dit officiële gebeuren was het tijd om naar de foyer te gaan en met onze bezoekers na te praten over Peelgoden. Men was onder de indruk van het prachtige decor, de mooie lichteffecten en het goede spel. Kortom een bijzondere avond. De stukjes waren precies op hun plaats gevallen en de complimenten waren niet van de lucht. Er werd nog menig glaasje geheven op deze avond en op de volgende avonden die nog komen.

Wilt u weten waarover dit alles gaat en wilt u ook graag hierover mee kunnen praten, dan kunt u nog kaarten kopen. Er zijn nog kaarten beschikbaar voor 2, 5, 6, 11, 12 en 13 oktober. Kaarten zijn verkrijgbaar bij Lico Fashion, via www.setovera.nl en via tel: 06-81643631.

Tot ziens op een van deze avonden.

De laatste loodjes voor “Peelgoden”.

In manege dun Umswing op het evenementen terrein in Kronenberg wordt koortsachtig gewerkt. Alles moet perfect in orde voor komend weekend en de dagen daarna.

Niets wordt aan het toeval overgelaten. In de manege is een heus Peeldorp gebouwd, een decor van liefst 25 meter breed. Louis Hermkens zet met een hoogwerker de gouden haan op de kerktoren van de kleine kerk die het middelpunt is van dit Peeldorp. We zien rechts enkele armoedige Peelhuisjes, en aan de linkerkant het statige huis van de directeur van de turfstrooiselfabriek. Daarnaast de fabriek.

We zien Toon uit Horst die met zijn gouden penseel planken omtovert tot eiken deuren. In de foyer zien we een prachtig Peelandschap gemaakt door dezelfde schilder. De tribune is opgebouwd, een mooi uitzicht op het prachtige decor, op het oude Peeldorpje. Louis heeft de verwarming uitgeprobeerd, de mensen krijgen het niet koud zegt hij.

Een grote vrachtwagen komt het terrein opgereden en er wordt een onvoorstelbare hoeveelheid spots en geluidsmateriaal naar binnen gedragen. Even later komen weer andere mensen van toneelvereniging Setovera, naar binnen met de laatste rekwisieten. Wat een onvoorstelbaar grote productie. Voorzitter Marcel vertelt dat de kaartverkoop goed loopt, van de acht voorstellingen zijn er al twee uitverkocht, voor komend weekend zijn er nog kaarten beschikbaar. Als ik naar huis rij bedenk ik me dat het verenigingsleven nog volop bestaat en dat er een grote drang tot samenwerken is om iets moois tot stand te brengen waar vele mensen uit de regio en ver daarbuiten van kunnen genieten.

Mensen van Setovera chapeau.

“PEELGODEN” gespeeld door Setovera

Voor iedereen, voor alles en nog wat bestaat er een god: De God (met hoofdletter) van de schepping (de enige echte?), de god van de kerk en de pastoor, de god van het arme klootjesvolk, de god van de rijken, de god van de liefde, de god van de anders geaarde mensen, de god van de toneelspelers, de god van de zwangere (ongehuwde) meisjes, de god van de vrouwen die in opstand komen tegen de onderdrukking, de god van de turfstekers en de Peelwerkers (deze god manifesteert zich in de vorm van jenever, Amerikaans spek en pruimtabak), de god van de Peel.

En iedere god op zijn beurt straft of zalft, is genadig of onverbiddelijk.
Al deze (Peel)goden samen (al dan niet artificieel gecreëerd) hebben er voor gezorgd dat de geschiedenis is zoals we ze nu kennen, met de mens er pal middenin.

De geschiedenis kunnen we niet mooier of lelijker maken dan ze is. De geschiedenis kan in het collectieve geheugen vervagen, maar nooit veranderen.

De mens daarentegen verandert bij iedere seconde die naar de eeuwigheid weg tikt. Iedere seconde, iedere minuut, ieder uur,…. heeft geschiedenis geschreven, waar de mens helaas niets meer aan kan veranderen.

We schrijven anno 1903. Terwijl hier de Peelmensen nog moesten wroeten en ploeteren voor hun dagelijks brood, vlogen in Amerika de eerste mensen met een vliegtuig door de lucht, reed voor de eerste keer op Prinsjesdag de gouden koets door Amsterdam…
Ach, er gebeurde zoveel buiten hun Peel, dat ze het niet eens wilden weten en nog minder dat ze het wilden geloven.

De Peel was een veilige thuishaven, de plek waar hun wieg had gestaan en waar reeds de planken voor hun doodskist gezaagd en opgestapeld lagen om te drogen.

Zij vergaapten zich niet aan rijkdom. Hun armoede was de enige rijkdom die ze bezaten en waar ze verdomd goed de waarde van kenden. Ze waren (al dan niet tegen wil en dank) tevreden met het weinige dat ze hadden.

Wie toch naar rijkdom en roem snakte en verlangde, werd teruggefloten. Een Peelmens mocht niet méér verlangen dan hetgeen voor hem was voorzien in dit ondermaanse tranendal. Want elke god straft voor hebzucht!

Was er toch een onverlaat die ‘vooruit’ was gekomen in zijn leven, dan werd deze ervan verdacht contacten te hebben met duistere machten en krachten.

Ze hadden geen angst voor de dood, want door hun noeste arbeid in de Peel en de schrijnende armoede die ze leden, was hun plaatsje in de hemel al op voorhand besproken.

Van de duivel en zijn verdoemenis hadden ze helemaal geen schrik. En van de hel nog veel minder, want die verschrikking hadden ze hier op aarde al doorstaan. Peelmensen gingen dus regelrecht naar de hemel, als ze hier hun laatste adem hadden uitgeblazen.

Tussen al deze ellende zijn er toch altijd weer sprankjes van hoop. Mensen blijven optimisten en in alle ellende wordt er nog het nodige gelachen om zodoende tegenslagen het hoofd te kunnen bieden.

Setovera speelt Peelgoden.

Hoe zou ons leven eruit zien als we meer dan 100 jaar geleden geleefd zouden hebben? Geen auto, geen tv, geen radio, geen computer, geen telefoon om maar helemaal te zwijgen over een mobieltje. Maximaal 40 uur in de week werken? Nee 6 dagen per week en dan ook nog 10 uur per dag. ´s Avonds lekker op de bank? Nee dus. Moeder stopt de sokken of verstelde de al 10 keer verstelde kleding. Vader was zo uitgeput van het werken in de Peel of in de fabriek dat een spelletje er niet inzat. Slapen was het enige dat hij nog kon. De jongens en meisjes werden zo vroeg mogelijk al aan het werk gezet. School??? Zodra je wat kunt lezen en rekenen is het genoeg. Ja er was het kinderwetje van Van Houten dat kinderarbeid verbood. Ja verbood, maar alleen in de fabriek. Werken op het land mocht wel, dus ook in de Peel. In 1900 kwam de leerplichtwet, deze verplichte kinderen van 6 tot 12 jaar onderwijs te volgen. Er was alleen 1 probleem. Er moest brood op de plank komen en het liefste met spek erop en geen vet.

In deze barre tijd speelt Peelgoden. Het verhaal over 2 wel heel tegengestelde gezinnen. Aan de ene kant het gezin van Driek, Stien, Naad en Gritje Vreren die nauwelijks genoeg verdienen om in leven te blijven. En aan de andere kant het gezin Lodewijk, Clara en Hendrik Kemperman, die leven in luxe, met ruim voldoende eten, en bedienden die wassen en poetsen. Toch wil leven in luxe niet altijd zeggen, dat alles pais en vree is. Ook hier spelen zich de nodige perikelen af. Ook binnen een gezin in armoede is het niet altijd even liefdevol naar elkaar toe. Liefde naar elkaar toe? Ja, maar “ik” eerst. Daartussenin bevind zich de kerk. Of zoals we ook wel zeggen, de kerk in het midden laten. Maar laat de kerk zich wel in het midden? En wat is de gulden middenweg?

Dit alles speelt zich af in een heel dorp dat opgebouwd is. In dit dorp wonen nog veel meer mensen. Ze hebben buren, er is een winkel, een fabriek en een heel eind weg achteraf in de Peel een bouwvallige hut, waar Cracotta de peelheks woont.

Dit alles kunt u komen bekijken op 28 en 29 september, 2, 5, 6, 11, 12 en 13 oktober in manege dun Umswing in Kronenberg.

Op woensdag 18 september kunt u op TV Reindonk alvast een kijkje achter de schermen zien. Om 11.00 uur, 19.30 uur en 20.30 uur is er een item over Peelgoden van Setovera. Dit word in de dagen erna op dezelfde tijdstippen herhaald. Mocht u dit toch gemist hebben kijk dan op http://www.reindonk.nl/gemist/tv .

Let op 2 oktober is al uitverkocht en voor 5 oktober zijn op het moment van schrijven van dit stukje nog maar een paar kaarten beschikbaar. Voor de overige data zijn er op dit moment nog wat meer kaarten maar wacht niet te lang met kaarten kopen, want vol is vol.

Kaarten kunt u kopen bij Lico Fashion in Sevenum, via onze website www.setovera.nl of via telefoonnummer 06-81643631.

De kaarten kosten € 18,50. Hiervoor krijgt u:

• Een mooie zitplaats op onze tribune waar u vanaf elke plek een mooi zicht hebt op het speelveld.
• Een gratis bewaakte garderobe.
• Een ontroerende, interessante en gezellige avond waar nog lang over nagepraat zal worden.

Namens alle ±75 mensen op en achter het toneel wensen wij u alvast een bijzondere, aangename en interessante avond toe.

Hallo allemaal,

De kaartverkoop loopt goed. Daar zijn we super blij mee. Ook het decor en het spel wordt met de dag mooier en beter. Wat een prachtig decor krijgen we toch! Een decor van meer dan 22 meter breed!

Sinds vorige week woensdag zijn we in de manege en dus in het decor aan het repeteren en bouwen. Het wordt langzaam echt en de spanning en de zenuwen lopen ook op.

Afgelopen zondag hebben repetitie dag gehad. Een hele dag oefenen, spelen, lachen, concentreren en samen werken aan een mooie productie.

Het was een dag waarop we veel geleerd hebben. Ook alle figuranten en kids hebben hun uiterste best gedaan. Vanuit hier kunnen we nog meer uitkijken naar de première. Heeft u nog geen kaarten voor dit prachtige toneelstuk?!

Koop dan u kaartjes voor 28, 29 sept. 5, 6, 11, 12 of 13 okt. 2013

Voor meer info: www.setovera.nl

2 oktober is al uitverkocht.

Hallo allemaal,

De datum van de première nadert. De kaartverkoop gaat goed. 2 oktober is uitverkocht en de andere avonden beginnen ook goed te lopen. Kaarten zijn te koop bij Lico Fashion (pinnen niet mogelijk) en via internet. Heeft u nog geen kaarten, aarzel dan niet!

Aan deze bijzondere voorstelling van Peelgoden doen niet allen de spelers van setovera mee, maar ook een heleboel figuranten. Afgelopen zondag hebben we weer een leuke en drukke repetitie gehad. Een hele zaal vol zoals u hieronder kunt zien.

Lees meer over de tijd van toen en over het leven in de peel:

De Turfstrooiselfabriek

In de Turfstrooiselfabriek van Lodewijk Kemperman wordt turf verwerkt tot turfstrooisel. Dit turfstrooisel werd rond 1900 vooral gebruikt om in stallen te leggen van bijvoorbeeld paarden omdat dit turfstrooisel heel veel vocht, en dus ook urine van paarden kan absorberen.

Turfstrooisel produceren was best eenvoudig maar het steken van de turf was zwaar werk. Hiervoor moesten de bovenste lagen veen, het zogenaamde bolsterveen, witveen of grauwveen worden uitgegraven. Dit veen was niet geschikt voor het stoken aan huis omdat het teveel roet gaf. De turf die als brandstof werd gebruikt zat nog één laag dieper. Dit was de zwarte turf.

Nadat de turven gestoken waren moesten deze drogen. Het turfstrooisel had pas een acceptabele kwaliteit als het hooguit 40% vocht bevatte.

Na het drogen werden de bolsterturven naar de fabriek gebracht. Dit gebeurde vaak per boot of met paard en wagen. In de fabriek werd als eerste de bolsterturf vermalen en gezeefd. Zo kon men twee kwaliteiten maken: fijn en grof turfstrooisel. Het fijne turfstrooisel was geschikt in de land- en tuinbouw voor verbetering van de samenstelling van de aarde en het vorstvrij houden van de grond. Het grove turfstrooisel werd vooral in stallen gebruikt als alternatief voor stro. Het vermalen turfstrooisel werd samengeperst tot rechthoekige balen.

De Turfstrooiselfabriek in “Peelgoden” heeft ook een eigen zagerij. Hier worden de latten voor het vervoer van het turfstrooisel gesneden. In het toneelstuk gebeurt hier ook een ongeluk in deze zagerij, want Kemperman neemt het niet zo nauw met de veiligheid en de vervanging van zijn machines.

Het werken in de fabriek was nog relatief licht werk. De mensen die in de Peel de turf moesten steken hadden het een heel stuk zwaarder en daardoor hadden veel peelwerkers na een paar jaar een kapotte rug net als Driek uit “Peelgoden”.

Setovera speelt ‘Peelgoden’  op 28, 29 sept. 2, 5, 6, 11, 12 en 13 okt. 2013